sa panibago

sa ngayon ay susubukan kong buhayin ang blog na ito.

tulad nang dati. Ang mga salitang di maipahayag nang tuluyan ay dito ko na lamang itutuon
nang sa gayon ay lumuwag ang aking kalooban.


uunahin ko na ang mga gumugulo sa aking isipan..



Nitong nakaraang araw ay binibisita ako nang mga panaginip na noong una'y ni hindi ko maiintindihan.

at sa muling pagbasa ko nang akin libro noong akoy highschool pa ay doon ko naiisip ang mga nais iparating nang akin panaginip.

Hindi ako makapaniwala sa aking mga iniisip.. Na ni minsan ay sasagi ang mga iyon sa kukote nang aking utak.

Nanaginip ako nang tungkol sa aking mga kaibigan. Apat ang pinakang-binigyang pansin nang panaginip ko. Isama nyo na sa bilang ang sarili ko.

Una. Sinasabi sa panaginip ko na isang kaibigan ko ang naghahangad na gawin ko ang isang bagay. Ngunit sa kasamaang palad ay di ko ito natupad. Na lingid naman sa kaalaman ko ay siyang ibinulalas niya sa iba ko pang kaibigan.

Pangalawa. Sinasabi rin sa panaginip ko na takot ang isa kong kaibigan na makagawa nang pagkakamali sa akin.. Hindi ko alam kung bakit sya natatakot at kung bakit nya katatakutang makagawa nang pagkakamali sa akin.

Kung ako lang naman siguro ang tatanungin ay.. . . Maiintindihan ko ang magagawa nyang pagkakamali.. Tutal naman eh matagal narin kaming magkaibigan.

Ako pa (^_^).. hahaha..

at ang pang-huli ay ang ikinatuwa ko sa lahat. Nagkaroon daw nang isang lakad. Na sa di inaasahang pangyayari ay kinailangan kong unahin ang mga personal kong gawain.. Sinabi ko sa kanila na mag-antay sandali..

At ang sandali ay naging minuto, at ang minuto ay naging oras.. Nung ako'y matapos sa aking gawain.

Ay sinubukan kong humabol sa lakad na napag-usapan.. Nalungkot ako nang ako'y walang datnan sa lugar na napag-usapan.. Nag-antay ako.. nag-antay pang muli.. hanggang sa nawalan na ako nang tiyaga.

Napagdisisyunan kong umuwi nalang na medyo malungkot pa.. Siguro nga ay dahil sa hindi ako nakasama sa lakad. Inisip ko nalang din na kasalanan ko rin naman kaya ako ay naiwanan..

Tu-tut.. Tu-tut... (biglang tunog nang cellphone ko)

nang basahin ko ang txt.. ay galing ito sa isang kaibigan..

"Pre, san kana? "...

Ngiti ang sinalubong ko sa txt na iyon..

Ang hindi ko alam.. sila rin pala ay nag-aantay sa aking pagdating . Ang pinagkaiba nga lang.. sa labas nang bahay ko sila nakaabang..

Marahil sa pagmamadali ko kanina ay di ko namalayang nakasalubong ko na pala sila sa daan dahil hinahabol ko ang oras upang pumunta sa lugar na napag-usapan..

Pagkakita ko sa kanila ay agad nila akong sinalubong.. hahahahahaha.

Nakakatuwa..

ang problema nga lang..... nabitin ako sa panaginip ko. dahil nagising na ako..


^_^.. sa ngayon ay iniisip ko pa kung anong ibig sabihin nang mga panaginip na ito....

Ni walang galit na namumuo sa kalooblooban ko. Ni sa kabalunbalunan at atay ko. ^_^


geh po.. hanggang dito nalang muna.. i decode ko muna mga panaginip ko.


at least sa ngayon.. lumuwag na pakiramdam ko.

1st post

nakakatamad..
hayaan nalang nating lumabas ang bawat salitang ibinibitaw ng mapanirang bibig..
nakakasawa ang paulit ulit na nangyayari sa bawat buhay..
pero ano ngabang silbi ng bibig at nang utak kung di rin naman gagamitin..

unang pagtungtong sa kolehiyo ay maraming hinanakit ang nangyari at naranasan...
una ay ang masalimuot na nakaraan at isa pang di matakasan problema ay ang paulit ulit na pangyayari ng nakaraan..
9 na taon na ang nakalipas... ngunit walang nagbabago.. nagbabago lang ang mga taong gumagawa ngunit lahat ay isa lang ang pinatutunguhan..

SA NAKARAAN..

sa nakaraan mga buwan ay natatandaan ko pa ang masalimuot na nangyari sa excellence batch 2008-2009.(tama ba)??
oo yata... anyway.. nandito ako para ibaon sa kailaliman ng lupa ang mga nakaraan walang kwenta. i mean yung mga away na WALANG KWENTA..
College na ako kaya ang blog na ito ay magiging isa ng.......
ewan ko pa.. basta bahala nalang sa post ko...
basta lahat ng post ko ay... ewan.. magulo.. bahala na kayo..

.....IBANG TOPIC...

HA.... naniniwala akong may SEREIDEN PA....
HUH!!!......kung sakaling wala na tulad ng sabi ni rhea sana di na tayo sabay-sabay umuwi....
sa totoo lang minsan nga naisip ko rin ng parang wala ng grupo... pero biglang darating ung... magkakaproblema ung isa tapos dadamay ung ibang member... SO that means may SEREIDEN PA.....
HOY... ALDRINE.... ISA KA PA.....
AYUS AYUSIN MO ANG BUHAY MO...
VENICE...... ANG GULO MO RIN...
LIRA... MAGING MATURE KA NA....
RHEA... WAG KA NANG MASYADONG PESSIMIST...
JENG.... WAG KANG GAGAYA SAKIN MASYADONG POSITiVE THINKER BAKA MABUANG KA TULAD KO...
GERALD... BALIW NGA AKO.. OO... NGAYON KO LANG NAPANSIN... KAHIT MATAGAL NA... KASI BUANG AKO... OY ....UNG NAPANSIN KO AY UNG PAGKABUANG KO...

GRADUATION NA!!! PAKITA NYO NAMAN SAKIN.... MALAPIT NA KASI TAYONG MADISMISS

ha....

well nanahimik na nga ang lahat...
lahat ay sinusubukang patahimikin ang isyu ng blog..
YES... sabihin nating nanahimik na nga ... ngunit bakit ang bibig ng ilang sa mga kasamahan natin ay di matahimik na akala mo aping-api sila..
MAgpaparinig ng word na plastik ... ngunit ang pagpaparinig ay isa rin paraan nang pamamlastik dahil di mo ito sinasabi ng harapan...
well eto lang ang masasabi ko....
KUNG DATI ANG TAPANG MO... PWES! HARAPIN MO KO AT SABIHIN SA AKIN NG HARAPAN
AT WAG MONG DAANIN SA PARINIG ...
nakakatawa ahil para kang tanga na parinig ng parinig pero wala pumapansin...
PARA KA LANG TANGA....
WEll.... lets see. for another chapter....
.OY... SGUTAN NYO NA BATIKAN NYO...CLEARANCE YAN...

PARA SA IYO... I MEAN SA INYO.. MYSTERIOZASZ

HAHAHA.....
AKO rin ay may karapatang gumawa ng blog kaya nandito ako....
at ako...
ako mismo ang unang tumataligsa sa inyo... iyong pinaggagagawa.....
SA totoo lang pag nalaman ko kung sino ka talaga baka bumaba ang kredibilidad mo sa akin...
KASi kahit anong gawin kong pag-unawa sa ginawa mong ISSUES sa blog mo ay talagang kumukulo ang dugo ko...

WALA ka sa posisyon para tumaligsa sa kahit anong gustong gawin ng tao sa paligid mo...
PWERA nalang kung nasagasaan ka nang taong tunutuligsa o baka naman personal na galit mo lang ang nag-udyok sa iyo.. o sampu ng iyong mga kaibigan kaya mo nagawa ang karumaldumal na blog na iyon...

KAya nga binigyan ang tao ng FREE WILL at intellect upang kumilos sa sarili nila... at dahil sa ginawa mo .. ay malinaw na gusto mong bigyan ng tuldok ang lahat ng mga pinost mong blogs sa blog mo...

para sa akin ikaw ay isang taong PADALUSDALOS at hindi nakakakilala sa karapatan ng iba at ang tanging gusto mo ay masunod ang gusto mo ... masagasaan mang ang iba ay wala kang pakialam..

Napakatabil ng dila mo at sapat ng armas ang iyon dila at utak upang makapanakit ng iba...
BAtay sa mga post mo ay isa kang matalinong tao... BUT STILL hindi pa kita KILALA ngayon....
SANA nga lang ay malaman mo ang tamang gawain... ISIPIN mo sana nang makawalo o makasampung bese ang mga plano mo bago mo ito gawin ...
DAHL sabi ko sa iyo.... DARATING ANG ARAW na ang padalos-dalos mong ugali ang maghahatid sa iyo sa di kagandahan..

UNANG salita...

ATO NA ANG UNANG BLOG KO...
ASAHANG DITO NYO MALALAMAN ANG LAHAT NG MGA SALOOBIN KO SA MGA BAGAY BAGAY NA NANGYAYARI SA PALIGID KO...